ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ
ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ζούμε την εποχή της τεχνολογικής έκρηξης. Όλα γύρω μας αλλάζουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ζούμε στην κοινωνία της πληροφορίας. Κι αν εδώ και δεκαετίες μιλάμε γι' αναλφάβητους πολίτες, σήμερα θα πρέπει πλέον να συζητάμε για πληροφορικά αναλφάβητους, εννοώντας προφανώς τους συμπολίτες μας που δεν έχουν γνώσεις πληροφορικής.
Ο Η/Υ έχει εισβάλλει κυριολεκτικά στη ζωή μας. Όλες οι δημόσιες υπηρεσίες πλέον εγκαθιστούν τη μηχανοργάνωση και όσες δεν το έχουν πράξει τρέχουν να προλάβουν γιατί
σε λίγο θα είναι πολύ αργά. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τα προγράμματα "Κλεισθένης" και "Taxis" με τα οποία γίνεται μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού των δημοσίων υπηρεσιών.
Δε συζητάμε βέβαια για τον ιδιωτικό τομέα στον οποίο προ πολλού όλα αυτά έχουν γίνει πράξη.
Αλλά οι Η/Υ δεν έχουν κατακλύσει μόνο τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αλλά εδώ και τρία τέσσερα χρόνια πραγματικά έγινε επανάσταση στο χώρο των PC, δηλαδή των προσωπικών υπολογιστών.
Σήμερα λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν, ή κάτι έχουν ακούσει για Η/Υ. Αρκετοί απ' αυτούς είναι ήδη ενημερωμένοι και οι περισσότεροι έχουν στο σπίτι τους Η/Υ εκτός φυσικά από το χώρο εργασίας όπου τις περισσότερες φορές αυτός υπάρχει.
Όμως εκείνοι που δείχνουν πράγματι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον αλλά και γνωρίζουν ήδη πάρα πολλά είναι οι σημερινοί νέοι. Και μιλάμε φυσικά για παιδιά που από πολύ μικρή ηλικία γνωρίζουν αρκετά πράγματα. Αναφέρομαστε βεβαίως και σε μαθητές του Δημοτικού ,οι οποίοι και είναι πολλοί αυτοί σε αφήνουν έκπληκτο κουβεντιάζοντας μαζί τους για Η/Υ.
Αυτό όμως που κυριαρχεί σήμερα είναι το Internet, αυτό το παγκόσμιο δίκτυο στο οποίο βρίσκεις όποτε θέλεις οποιαδήποτε πληροφορία, επικοινωνείς με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο σε ελάχιστο χρόνο με όποιον επιθυμείς όπου κι αν βρίσκεται αυτός, και σε λίγο καιρό και γω δεν ξέρω τι θα μπορείς να κάνεις αρκεί να έχεις ένα Η/Υ, ένα modem και μια τηλεφωνική γραμμή.
Βέβαια δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε τον αντίλογο και τις ενστάσεις που υπάρχουν γύρω από τη χρήση των Η/Υ (απομονώνουν τον άνθρωπο κ.ά.) και το Internet(ανεξέλεγκτη πληροφορία κ.ά.) αλλά όπως έχει αποδειχτεί η κοινωνία εξελίσσεται και δεν έχει χειρότερη επιλογή από το να μένεις πίσω από τις εξελίξεις, όσες ενστάσεις και προβληματισμούς κι αν έχεις. Πρέπει να τις παρακολουθείς για να ενημερώνεσαι και να αποκομίζεις εκείνες τις πληροφορίες που σε ενδιαφέρουν.
Λαμβάνοντας υπόψιν λοιπόν τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και κυρίως στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ΗΠΑ-στις ΗΠΑ σήμερα 1 υπολογιστής αντιστοιχεί σε κάθε 3 κατοίκους,στα αμερικάνικα σχολεία αντιστοιχούν 2 PC για κάθε τάξη, στην Ολλανδία το 70% των νοικοκυριών και το 100% των δημοτικών σχολείων έχει PC, στην Ιταλία, το 12% των δημοτικών σχολείων έχει PC,την ίδια ώρα η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση των αναπτυγμένων χωρών σε Η/Υ ανά 100 κατοίκους-πραγματικά προβληματιζόμαστε και μελαγχολούμε αναλογιζόμενοι για το τι γίνεται με την πληροφορική και την εισαγωγή της στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Ενώ στις περισσότερες χώρες του κόσμου η πληροφορική αποτελεί εδραιωμένο θεσμό, εμείς εδώ ούτε καν το πρώτο βήμα δεν κάνουμε. Όλα σ'αυτή τη δύσμοιρη χώρα έρχονται με καθυστέρηση δεκαετίας.
Όμως αργά η γρήγορα η πληροφορική θα μπει και στη πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Και τότε εμείς οι δάσκαλοι όπως συνέβη και με την περιβαλλοντική εκπαίδευση θα αισθανόμαστε ενοχές, γιατί δεν γνωρίζουμε τη χρήση των Η/Υ. Όλα επαφύονται στη φιλοτιμία του δασκάλου, στο μεράκι, στη δίψα και στο ενδιαφέρον του να κατακτήσει τη γνώση με πολύ κόπο και αγωνία απ΄το υστέρημά του. Η πολιτεία περί άλλων τυρβάζει κι έτσι όνειρο απατηλό εξακολουθεί να παραμένει η εισαγωγή της πληροφορικής στα δημοτικά σχολεία παρά τις όποιες προσπάθειες έγιναν τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο.
Εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια (όταν ήταν υπουργός ο Γ.Σουφλιάς), είχε συσταθεί ειδική επιτροπή και πρότεινε στο ΥΠΕΠΘ την πιλοτική εισαγωγή των Η/Υ σε 10-15 σχολεία πέντε περιοχών της χώρας( επιλεγμένων με βάση κοινωνικοοικονομικά και γεωγραφικά κριτήρια, ταχύρυθμη επιμόρφωση των δασκάλων των σχολείων αυτών κ.ά.)Όπως επεσήμανε σε εισήγησή του σε ημερίδα που οργάνωσε το ΥΠΕΠΘ ο εκπαιδευτικός ερευνητής και μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Πληροφορικής Εκπαίδευσης (ΔΕΠΕ) του υπουργείου , ο κ. Γ.Παππάς, συγκριτική έρευνα που έγινε το 1989 αποκάλυψε ότι το 60% των γαλλόφωνων δημοτικών σχολείων του Βελγίου, το 92% της Γαλλίας και το 30% της Πορτογαλίας ήταν εφοδιασμένα με Η/Υ.
Μια άλλη έρευνα που διεξήχθη το 1994 στην Αγγλία, στο 100%, στο 99% και στο 76% των σχολείων του δείγματος τα μαθήματα των αγγλικών, των μαθηματικών και των θετικών επιστημών διδάσκονταν με τη χρήση της πληροφορικής. Υπολογιστές επίσης χρησιμοποιούνταν και στα υπόλοιπα μαθήματα του αναλυτικού προγράμματος, όπως η ιστορία(69%), η γεωγραφία(75%), τα καλλιτεχνικά μαθήματα(82%), ενώ το (56%) των δασκάλων των σχολείων του δείγματος δήλωσε ότι χρησιμοποίησε τον Η/Υ τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα.
Όταν λοιπόν η πολιτεία και συγκεκριμένα το ΥΠΕΠΘ δε θέλει ή δεν μπορεί ν' αντιληφθεί ότι οι εξελίξεις τρέχουν, την κατάσταση στα χέρια τους την παίρνουν οι ίδιοι οι γονείς και οι δάσκαλοι. Ήδη γνωρίζουμε αρκετούς συλλόγους γονέων στην περιφέρεια του Πειραιά, οι οποίοι αγόρασαν Η/Υ για τα σχολεία των παιδιών τους και αρκετοί συνάδελφοι με επιμονή και αρκετή υπομονή θα έλεγα έχοντας να αντιμετωπίσουν την αδιαφορία ή και τις αντιθέσεις πολλών συναδέλφων μας, προσπαθούν εξασφαλίζοντας ένα Η/Υ να φέρουν τα παιδιά σε επαφή μ' αυτό το περίεργο μηχάνημα.

Όμως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Εμείς στο σχολείο μας(13ο-21ο Δ.Σ.Κερατσινίου) πρωτοπορούμε. Ήδη από το Μάιο του 1996 έχουμε αποκτήσει ένα σύγχρονο Η/Υ και εκτυπωτή. Ταυτόχρονα συνδεθήκαμε με το Internet και από τις 7 Φεβρουαρίου 1997 έχουμε τη δική μας σελίδα στο δίκτυο.
Τελειώνοντας αυτές τις σκέψεις θα καταλήγαμε λέγοντας ότι πρέπει επιτέλους να αρχίσει η συζήτηση για την εισαγωγή των Η/Υ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση όχι μόνο από το ΥΠΕΠΘ αλλά βασικά απ'την εκπαιδευτική κοινότητα και το συνδικαλιστικό μας όργανο(ΔΟΕ) και παράλληλα να εφαρμοστεί ένα πιλοτικό πρόγραμμα όπως προαναφέραμε ούτως ώστε να προλάβουμε τις εξελίξεις (αν και ήδη είναι αργά) και για να μην πάμε καμιά μέρα στα σχολειά μας και όπως γίνεται συνήθως σ' αυτή τη χώρα , στα πλαίσια της προμήθειας κάποιου μεγαλόσχημου οικονομικού παράγοντα, αντικρίσουμε στο γραφείο των δασκάλων πέντε-έξι Η/Υ και δεν ξέρουμε τι να τους κάνουμε.