Όλα αυτά ακούγονται εύηχα και τουλάχιστον ως τίτλοι είναι και τα περισσότερα από αυτά μέσα στις χρόνιες προσδοκίες τόσο των Γονέων όσο και των Καθηγητών Ανεξάρτητα όμως από την ουσία που κρύβεται πίσω από τους όποιους τίτλους ας δούμε αναλυτικά που βρίσκεται η κάθε μία από τις ρυθμίσεις αυτές Ενιαίο Λύκειο Σύγχρονα προγράμματα σπουδών με νέα μαθήματα σε γυμνάσιο και λύκειο. Οπωσδήποτε, σύγχρονα προγράμματα
σπουδών και με Ρίζες του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού,
και με Εφαρμογές Πληροφορικής, με Αισθητική
Αγωγή (Στοιχεία Θεατρολογίας, Μουσική και
Καλλιτεχνικά), Νεώτερη Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία:
Ιστορία και Κείμενα, Στοιχεία Αστρονομίας και
Διαστημικής, κλπ., κλπ. Αλλά, μη πάει ο νους σας στο
πονηρό που όλως τυχαίως Αναβάθμιση Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Στο πόδι κυριολεκτικά σκέφθηκε το Υπουργείο την αναβάθμιση στη Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση και ο Υπουργός σύμφωνα με τη προσφιλή του τακτική τη βάπτισε ΤΕΕ (Τεχνολογικά Εκπαιδευτήρια) (ευτυχώς δεν βάλανε ταμπέλες ακόμα) και είχε και το θράσος να ζητήσει από τους Γονείς των παιδιών στη Γ' Γυμνασίου να δηλώσουν ποιά θα προτιμήσουν να πάνε στα ΤΕΕ την ώρα που δεν υπάρχει ούτε καν ένδειξη για το τι ακριβώς θα είναι αυτά (πάντως πρέπει να είναι πολύ "αναβαθμισμένα" αφού σε αυτά με νεώτερη διαταγή οι μαθητές που τελειώνουν την Α' Ενιαίου θα μπορούν (αν θέλουν !!) να εγγραφούν στην Α΄ ΤΕΕ !! ενώ οι μαθητές των πρώην Α΄ ΤΕΣ (Τεχνικών Σχολών) θα εγγραφούν άκουσον άκουσον στη Β΄ ΤΕΕ (άλλη διεθνής πρωτοτυπία - τα ΤΕΕ θα αρχίσουν ναι !! από τη Β' Τάξη).Τέρμα τα ΤΕΛ, ζήτω τα ΤΕΕ και τα ΙΕΚ (Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης). Όποιου δεν του κόβει, τέρμα η παιδεία, ζήτω η κατάρτιση. Μέχρι τα 15 η υποχρέωση του κράτους για παιδεία, μετά κατάρτιση. Ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ Όχι αυτό δεν είναι επιλογή Ευρωπαϊκή αλλά πουλάει στον ανυποψίαστο πολίτη Βέβαια με τη μορφή εξεταστικού κέντρου που θα έχει το Ενιαίο Λύκειο ο αριθμός των αποφοίτων ο θα μειωθεί τόσο πολύ που οι προσφερόμενες θέσεις κατά πάσα πιθανότητα θα υπερκαλύπτουν τη ζήτηση (κατά δήλωση του ίδιου του Υφυπουργού οι απόφοιτοι στο τελικό στάδιο εφαρμογής του νόμου θα μειωθούν στις 80.000 περίπου από 120.000 που είναι σήμερα).Όμως σύμφωνα με το υπουργείο στις σχολές "υψηλής ζήτησης" (Ιατρική, Πληροφορική, Πολυτεχνείο κλπ) οι υποψήφιοι θα δίνουν διάφορα τεστ δεξιότητας κατά σχολή (ΠΡΟΣΟΧΗ όχι εξετάσεις αλλά τεστ) Σε συνδυασμό με τα διάφορα ΠΣΕ (Προγράμματα Σπουδών Επιλογής) (βλέπε διαλέγω όποια μαθήματα θέλω) και την αποσύνδεση (sic) του πτυχίου από το επάγγελμα θα έχουμε σε λίγο εργάτες καθαριότητας, αχθοφόρους άνεργους κλπ με Πανεπιστημιακά πτυχία, Μεταπτυχιακά κλπ (Δεν είναι κακό, είναι όμως απαραίτητο τόσα χαμένα χρόνια και χρήμα;) Εφαρμογή του πολλαπλού βιβλίου Το πολλαπλό βιβλίο βασικό εργαλείο της Εκπαιδευτικής διαδικασίας δυστυχώς έμεινε εξαγγελία (Τα καλύτερα βιβλία για κάθε μάθημα μετά από διαγωνισμό πρεσβεύει η Ευρωπαϊκή ένωση) Ίσως ένα βιβλίο για κάθε μάθημα μετά από αδιαφανή απευθείας ανάθεση (στους ημετέρους;) μας εξασφάλισε; το Υπουργείο. Πάντως φέτος ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΒΙΒΛΙΟ δεν κυκλοφόρησε με το νέο πνεύμα κλπ. Για να μη πούμε για τις περιβόητες βιβλιοθήκες αναφοράς σε κάθε σχολείο με σύνδεση μέσω INTERNET !!! με το Κογκρέσο !!! (εφαρμόστηκαν; πειραματικά σε 50 σχολεία - άλλα 2000 έμειναν) Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών Βέβαια όπως καταλαβαίνετε μια μεταρρύθμιση δεν μπορεί να γίνει με προσωπικό ανενημέρωτο και ανεπαρκές για αυτό και το υπουργείο φρόντισε με κάποια κατά κοινή ομολογία των συμμετεχόντων επιεικώς απαράδεκτα ολιγόωρα σεμινάρια να διορθώσει την κατάσταση. Σωστή με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια επιμόρφωση ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ (άλλωστε και αυτά τα σεμινάρια στοιχίζουν) Αξιολόγηση των Εκπαιδευτικών Το υπουργείο μέσω του νόμου Αρσένη επιχείρησε να προβεί σε μία αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού μέσω του Διευθυντή του σχολείου, του Σχολικού Συμβούλου αλλά και με τη δημιουργία ενός ειδικού σώματος ΜΟΝΙΜΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΩΝ έξω από τη σχολική πραγματικότητα διαδικασία που όπως ήταν απόλυτα φυσικό κάπου "κόλλησε" στη πράξη έχοντας την καθολική αντίδραση των Εκπαιδευτικών (οι οποίοι μάλιστα είναι υπέρμαχοι της αξιολόγησης του Εκπαιδευτικού έργου χωρίς βέβαια να συμφωνούν με τη συγκεκριμένη διαδικασία του νόμου) αφού η διαδικασίες αυτής της κρίσης δεν διασφαλίζουν ως προσωποπαγείς με κανένα τρόπο τα κριτήρια της διαφάνειας και της αντικειμενικότητας.(φαντασθείτε με το τρόπο επιλογής των Διευθυντών και των Συμβούλων μια οξύμωρη διαδικασία όπου κριτής και κρινόμενος να εναλλάσσονται ανά διετία ή ακόμα χειρότερα κριτής να κρίνει συνυποψήφιο για θέση π.χ Διευθυντή κλπ) Και αυτή η διαδικασία δεν προχώρησε Ενισχυτική διδασκαλία στους αδύναμους μαθητές Αναγνωρίζοντας ο νομοθέτης τη
δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στη
προσαρμογή τους στο νέο θεσμό και αφού στους
σκοπούς του νόμου συγκαταλέγεται και η πάταξη
της παραπαιδείας ανέσυρε από το χρονοντούλαπο
(1981) τον κατά τα άλλα θετικό θεσμό της Ενισχυτικής
Διδασκαλίας που είχε εν πολλοίς ατονήσει. Τη
Βάφτισε και αυτή Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και
την εισήγαγε στα σχολεία μετά τις διακοπές του
Πάσχα (κάλλιο αργά παρά ποτέ) μόνο για μαθητές της
Α' Λυκείου δίνοντας μάλιστα και πρόσθετα κίνητρα
στους συμμετέχοντες χωρίς ωστόσο να
αντιμετωπίσει τα φαινόμενα παθογένειας που είχε
το προγενέστερο σύστημα (Ειδικά βιβλία, ειδική
επιμόρφωση εκπαιδευτικών κλπ).Όσο για τη
παραπαιδεία είχαμε Κατάργηση της Επετηρίδας και διενέργεια διαγωνισμού. Αφού όπως φαίνεται λοιπόν από τα
παραπάνω η πολυδιαφημιζόμενη μεταρρύθμιση Παράλληλα πετάει έξω από την Εκπαίδευση ένα τεράστιο δυναμικό (1 στους 4) ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ με μεγάλη προϋπηρεσία στο ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, με μεγάλη εμπειρία σε κάθε τύπο σχολείου διαπράττοντας κατ' αυτό το τρόπο μία πρωτοφανή για τα Ελληνικά αλλά και Διεθνή χρονικά εργατική αδικία απολύοντας στην ουσία σε μία νύχτα το 25% του συνόλου των Εκπαιδευτικών. ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ. Παραμένουμε ουραγοί στη χρηματοδότηση της Παιδείας με 3,1% του ΑΕΠ, τη στιγμή που η ΠΓΔΜ είναι στο 5%, η Βουλγαρία στο 5,8%, η Λετονία στο 6,7%, η Πορτογαλία στο 5,1%, για να μιλήσουμε για χώρες σε παραπλήσια επίπεδα ΑΕΠ ή πληθυσμού, μη πει κανείς ότι αυτοί είναι πλούσιοι ή λίγοι. Χρειάζονται χρήματα λοιπόν και συζήτηση σε βάθος με όλους τους Φορείς τα Κόμματα τους Εκπαιδευτικούς και τους Γονείς για να προχωρήσουν τομές στην Παιδεία που δίκαια θεωρείται και είναι το υπέρτατο αγαθό. |
|